بسیاری زندهیاد مهدی آذر یزدی را با کتابهای دوست داشتنی «قصههای خوب برای بچههای خوب» پدر ادبیات کودک و نوجوان در ایران مینامند و از این نویسنده فقید هر از گاهی و به بهانهای یاد می کنند، اما شاید کمتر کسی با نویسنده اولین کتاب درسی برای کودکان در ایران آشنا باشد .
این نویسنده را بیش از هر چیزی با شعر دوران کودکیمان میشناسیم؛ «من یار مهربانم/ دانا و خوش بیانم...».عباس یمینی شریف، نویسنده، مترجم و شاعر ایرانی که اولین نویسنده کتاب درسی کودکان ایران است و با زحمتهای او بود که کودکان ایرانی توانستند متونی امروزی برای خواندن داشته باشند و دیگر در مدرسهها متون دشوار کلاسیک را نخوانند .
عباس یمینی شریف در اول خرداد سال ۱۲۹۸ ش در محله پامنار تهران به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی او در دربند گذشت. در سال ۱۳۱۷ در دانشسرای مقدماتی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۲۱ اولین شعرش برای کودکان در مجله «نونهالان» منتشر شد. در سال ۱۳۲۳ با ابراهیم بنیاحمد مجله بازی کودکان را منتشر کرد. در سال ۱۳۲۴ اشعار او در کتابهای درسی دوره ابتدایی ایران وارد شد .زندهیاد یمینی شریف ، آموزگار بسیار خوبی هم بوده و همین موضوع به او کمک میکند تا بتواند در این راه موثرتر عمل کرده و با شناخت دقیق از کودکان برای آنها کتابی را بنویسد. یمینی شریف در تیرماه سال ۱۳۳۴ با کمک همسرش توراندخت مقومی تهرانی مجوز تاسیس دبستان پسرانه روش نو را از وزارت فرهنگ گرفت. کتاب کلاس اول ابتدایی تألیف او به کتاب «دارا و آذر» معروف است و سالها اولین کتاب آموزشی کودکان ایران در مدرسه بود. همچنین او به نگارش کتاب سوادآموزی به بزرگسالان برای کلاسهای پیکار با بیسوادی پرداخت. عباس یمینی شریف از بنیانگذاران شورای کتاب کودک نیز بود. بیش از 30 اثر شعر و داستان او در دوران حیاتش به چاپ رسید و برنده جوایز متعددی در زمینه ادبیات کودکان شد.
در سال 1341 با همکاری عده ای از فرهنگیان با سابقه به تاسیس موسسه ی فرهنگی و غیر انتفاعی شورای کتاب کودک پرداخت و از سال تاسیس عضویت در هیئت مدیره و خزانه داری شورا را تقبل کرد؛ در سال 1350 به همت وی جایزه ی نقدی یمینی شریف تاسیس شد و از آن تاریخ به بعد هرساله به بهترین اثر چاپ شده در حوزه ی ادبیات کودکان تعلق گرفت.
معروفترین شعر او که در کتابهای دبستانی بسیار استفاده می شود شعر وی در باره کتاب است که با این مصراع شروع می شود. من یار مهربانم ، دانا و خوش بیانم
یمینی عشق به کودکان را تا لحظه های آخرین عمر زمزمه می کرد , و جالب این که بر سر مزارش شعری نوشته است که نشان می دهد همچنان و دردنیای دیگر هم به یاد کودکان است.
- من نغمه سرای کودکانم
شادست ز مهرشان روانم - عباس یمینی شریفم
گیرید ز کودکان نشانم
او پس از نیم سده فعالیت برای کودکان در ۲۸ آذر ۱۳۶۸ به سبب بیماری درگذشت .
عباس یمینی شریف را میتوان اولین شاعر کودک در ایران دانست. او جز شعر کودکانه نسروده و جز به کودک فکر نکرد. او خود در اینباره میگوید: 50 سال پیش که به سرودن شعر برای کودکان و نوجوانان پرداختم، کس دیگری به نام شاعر کودکان وجود نداشت. تنها چند شاعر مانند ایرج میرزا، یحیی دولتآبادی، مهدی قلی خان هدایت، ملکالشعرای بهار، حبیب یغمایی، پروین اعتصامی، گل گلاب و یکی دو تن دیگر چند شعری برای کودکان سروده بودند .
یمینی شریف نقطه عطفی در شعر کودکانه ایران است، زیرا او علاوه بر سرودن شعر برای کودکان، دارای نظریه و به تعبیری تئوری شعر، بود. همه کسانی که از سال ۱۳۲۲ تا امروز به مدرسه رفته و میروند، یک یا چند شعر از یمینی شریف را خواندهاند .
یکی دیگر از اشعار معروف مرحوم یمینی شریف سروده اش درباره ایران است:
- ما گل های خندانیم
فرزندان ایرانیم - ایران پاک خود را
مانند جان می دانیم - ما باید دانا باشیم
هشیار و بینا باشیم - از بهر حفظ ایران
باید توانا باشیم - آباد باشی ای ایران
آزاد باشی ای ایران - از ما فرزندان خود
دلشاد باشی ای ایران
منابع :